dag 4
In het kader van NEDERLAND DREIGT ZIJN AVANT-GARDE POSITIE TE VERLIEZEN OMDAT KUNSTENAARS NIET LANGER EEN EIGEN INKOMEN VERDIENEN VANWEGE DE BEZUINIGEN, heeft Anna een bijbaantje genomen. In de avonduren als iedereen gezellig aan de stamppot-varianten van de Lidl zit of zich tegoed doet aan de jaaraanbiedingen van de Jumbo poetst ze een VMBO-school. Niet de hele school, ze hoeft maar één etage schoon te maken. Dat zijn acht lokalen, drie kantoren, de wc’s en de gang. Best aanpoten in anderhalf uur.
Om het poetsproces te vergemakkelijken heeft ze een grote kar met diverse tools en supplies, en nog een kar – ze weet niet hoe die heet – om te dweilen en een zware stofzuiger. De stofzuiger is zo zwaar omdat hij vol zit, maar ze heeft geen tijd om zich daar druk over te maken. Na een dagje fijn motoriek werk aan haar shanty’s is het tijd voor het grofstoffelijke werk. Ten eerste hoe krijg je twee karren en een stofzuiger in en uit de lift zonder het water in de emmers te knoeien.
Niet dus. Bij het verlaten van de lift – haar werkstation is de tweede verdieping – plenst er een golf water over de emmer de vloer op, nog net niet over de schoenen van de mevrouw die op weg is naar het toilet.
Komt dat door mij, vraagt Anna verschrikt.
Het komt waarschijnlijk door haar onhandigheid en omdat de vrouw haar heeft laten schrikken, want terwijl ze probeert de lift uit te komen en niet klem te zitten tussen de deuren die steeds dicht willen, roept de mevrouw heel hard: NEE, tegen haar.
NEE, jij hier!!!
Ze heeft haar herkent de mevrouw, ze werkt op de etage die ik moet poetsen.
Wat doe jij hier, vraagt ze verbaasd, terwijl ze de deur van het toilet opent. Mag ik nog, of stoor ik je dan in je werk?
Ga je gang, zegt Anna.
Als verklaring voor haar aanwezigheid zegt ze dat ze wat bij wil verdienen.
Niks om voor te schamen, zegt de mevrouw en ze vraagt of Anna haar kantoortje extra wil stofzuigen want de ‘anderen’ vergeten dat wel eens en ze verdwijnt in de wc.
Schamen doet ze zich niet. Wat is er beschamend aan het redden van de avant-garde positie van Nederland. Maar dat kan je niet zeggen, dat zijn veel te lange zinnen. Daar heb je helemaal geen tijd voor.
En zo is het dus gekomen dat ze op dag twee van haar poetsbaantje vergeten is het lerarentoilet te poetsen. Het was bezet.
anna
Iedereen krijgt betaald behalve de kunstenaar Birgit Donker NRC Handelsblad 23/01/2016