dag 3
Het is 5.52 uur, ze staat vroeg op want sporten vandaag. De stappenteller blijft thuis, in combinatie met traplopen om kopjes koffie te halen en haar twee uur fysiek zware bijbaantje haalt ze ook vandaag haar streefgetal wel weer.
Dat bijbaantje is in het kader van het bericht in de kranten de afgelopen dagen dat ook op haar van toepassing is: GROTE BEZUINIGINGEN IN DE KUNST HEBBEN ERVOOR GEZORGD DAT KUNSTENAARS NIET LANGER EEN EIGEN INKOMEN VERDIENEN.
Dat is even schrikken. En het wordt nog erger want: DAARDOOR DREIGT NEDERLAND ZIJN AVANT-GARDE POSITIE TE VERLIEZEN.
Tja, dat is natuurlijk ernstig en ze voelt zich verantwoordelijk, want ze is ook zo’n arme kunstenaar die van zijn schrijven niet kan leven. Gelukkig heeft ze twee gezonde armen, naja, één gezonde en één halve gezonde – maar op anderhalve motor kan je ook nog vliegen – en twee gezonde benen en werk is er altijd, dus na een dag creatief bezig zijn poetst ze ’s avonds scholen, kantoren en openbare gebouwen om de boodschappen te betalen en te voorkomen dat Nederland zijn avant-garde positie verliest.
Je wordt er moe van, je wordt er vies van, het verdient minder dan niks, maar de bron van verhalen die het oplevert compenseert dit ruimschoots.
anna
Iedereen krijgt betaald behalve de kunstenaar Birgit Donker NRC Handelsblad 23/01/2016
