dag 5
Ze is in Theater aan het Vrijthof om nieuwe Shanty’s op te hangen.
Wat ga je doen met carnaval, vraagt ze aan Peter, de allround-alleskunner die o.a. verantwoordelijk is voor de exposities in de schouwburg.
Zijn vriendin komt uit Griekenland, is kunstenares en voor haar is carnaval een nieuw fenomeen. Ze wil een kunstproject maken met carnavals-portretten en ze heeft Peter gevraagd om haar te helpen. Hij heeft er duidelijk geen zin in. Al die foto’s maken en uitzoeken, zucht hij.
Anna moet lachen. Je mag mijn archief wel gebruiken, zegt ze, ik heb duizenden carnavalsfoto’s.
En het is nog betaald ook, zegt hij, wil jij het niet doen, we doen het samen, probeert hij nog eens, dan zeg ik tegen haar, vraag Anna, je weet wel, die van de shanty’s.
Ze duikt de regen weer in en loop de stad in. Er zou eigenlijk een regentoeslag moeten zijn voor schoonmakers, bedenkt ze zich. De vloeren zijn extra modderig met dit weer. Ze koopt een paar lange antraciet echte wollen kousen voor onder een jurk.
Je kijkt in het verkeerde rek, zegt de verkoopster, dat zijn mannen-sokken.
Waarom dragen mannen zo’n lange sokken, vraagt Anna.
Dat is voor onder een pak, zegt de verkoopster, anders zie je een stuk bloot been als ze zitten.
Maar waarom zo’n lange sokken, wil ze weten.
Anders zakken ze af.
En die van mij zakken die af?
Nee, hoor, zegt de verkoopster.
Ze moeten geluk brengen die sokken, zegt Anna, het is voor een sollicitatie.
Ze loopt door de regen naar haar poetsbaantje. De school-kinderen hebben carnaval gevierd en het trappenhuis ligt vol papieren snippers en lege zakjes chips. Op een kast ligt een maanden oud beschimmeld boterhammen-zakje. De mevrouw van het kantoortje dat ze graag extra gestofzuigd wil hebben en die haar kent uit de theater-scene, moet weer plassen. Dit keer is ze haar voor en is het lerarentoilet al gedweild en gepoetst.
Pas op, zegt Anna, het is nat.
En dan heb ik ook nog hakjes aan, zegt de mevrouw en glibbert over de gladde vloer.
Laat mijn lokaal maar open, zegt een leraar en even later begrijpt ze waarom. Een groepje studenten lopen met hun modderschoenen over haar pas gedweilde vloer naar het lokaal.
Geeft niet, zegt Anna en zucht eens diep. Morgen hebben ze vrij, de kids en volgende week ook.
Komt goed uit, heeft ze tijd om haar sollicitatiegesprek voor te bereiden.
Haar good-luck-sokken heeft ze al…
anna
