de vuilnisbakjes
Cherrol is weg en nu is Anna de langst gediende in de zeven verdiepingen tellende kantoortoren. Hoe dat zo gekomen is weet ze nog steeds niet, het kan niet door haar poets-skills komen dat ze zo snel in het rode pluche van het schoonmaakwerk terecht is gekomen.
Of toch wel? De vervangster van Cherrol begint aan haar eerste dag en Anna mag haar wegwijs maken.
Op eigen risico, zegt Anna tegen Whitney de voorwerkster die op cursus geweest is en alles weet over hygiënisch schoonmaken. Op eigen risico, ik ben niet bevoegd om mensen in te werken.
Caroline, haar nieuwe collega komt uit de catering.
Heb je al eens eerder gepoetst, vraagt Anna.
Nee, zegt Caroline, ja, thuis natuurlijk.
Thuis is anders, denkt Anna, thuis poetsen is anders, dat leer je heel snel.
Ze laat Caroline zien waar ze zich kan omkleden, waar haar schoonmaakkar staat, wat de plek is voor de doekjes, sponsjes en dweilen, wat de verschillende schoonmaakmiddelen zijn, waar de stofzuiger staat, hoe ze haar kar kan vullen met een voorraad wc’rollen, papieren handdoekjes en vuilniszakken en hoe ze moet poetsen.
Ja, ja, zoals thuis, zegt Caroline.
Nee, nee, niet zoals thuis, denkt Anna, als ze haar met een nat doekje over de lijst van een olieverfschilderij ziet vegen en Caroline zegt dat ze dat thuis zo gewend is te doen.
Doe maar niet met nat op de schilderijen, zegt Anna en de plinten mag je alleen doen als er tijd over is.
Ze beginnen op de hoogste etage, de kantoren van de raad van bestuur waar nog vaak laat doorgewerkt wordt.
Ik heb een vraagje, zegt Caroline en komt de gang opgelopen met in haar hand het sanitair-afvalbakje van de dameswc’s.
Ik heb een vraagje, hoe moet ik dit schoonmaken?
Niet, zegt Anna en hangt het bakje weer snel terug aan de muur van het toilet. Dat wordt door een ander bedrijf gedaan, die maken ze leeg.
Even later is Caroline weer aan de wandel met een vuilnisbakje. Ik krijg de deksel er niet vanaf, zegt ze.
De metalen deksels van kleine vuilnisbakjes die op de kantoren naast de bureaus staan, klemmen. Designfoutje. De deksels klemmen en je krijgt ze niet op een normale manier los.
Kijk, zegt Anna en draait het emmertje op zijn kant, houdt met één hand de deksel vast en slaat met de andere het bakje met een klap de grond waardoor de deksel losschiet. Gewoon even sorry zeggen voor het lawaai, zegt Anna, er is geen andere manier.
Oké, zegt Caroline, ik heb alle vuilnisbakjes gedaan en wat nu?
Nu moeten de bureaus, maar je kan het beter in één keer doen, je maakt veel te veel kilometers op deze manier…
Ze mist gekke Cherrol, denkt Anna, wat zou hij lachen als hij wist dat zij, de poetsleek, haar nieuwe collega moet inwerken.
Ha, ha, dat weet jij helemaal niet, zou hij zeggen. Ze stuurt hem een App om hem het nieuws te vertellen en te vragen hoe het hem bevalt in zijn nieuwe baan…
anna
